காற்றிலே ஒரு கடிதம்

காலேஜ் போகின்ற காலத்துல, நானும் நம்ம நண்பர்களும் ஒரு மைதானத்துல கிரிக்கட் ஆடுரது வழக்கம். அந்த மைதானம் பாதையோரத்தில் இருந்தால் கிரிக்கட் விளையாடுவது போக, ரோட்டுல போகும் வரும் பிகர்களை சைட் அடிக்கும் வசதியும் இருந்ததால் நம் மைதானத்துல எப்போதுமே கூட்டம் கலைகட்டும்...

ஒரு நாள் வழமை போல நாள் விளையாட்டிக் கொண்டிருக்கும் போது, ஒரே கூத்தும் கும்மாளமுமாக ஒரு பஸ் வந்து கொண்டிருந்தது. பார்க்கும் போதே சுற்றுலா சென்றுகொண்டிருக்கும் பாடசாலை மாணவிகளின் வண்டி என்பது புரிஞ்சிடுச்சு.

நாமளும் விளையாட்டை நிறுத்தி விட்டு ஜொள்ளு வடிய வண்டியை பெப்பெரப்பே`னு பார்த்துடு இருக்க, வண்டியிலிருந்து வந்த ஒரு காகிதத்துண்டு நண்பன் க்ரேஸியின் காலடியில் வந்து விழ, நண்பன் முகத்தில் ஜொள்ளு இரு மடங்காக கரை புரண்டு ஓடியது.

நம்மளுக்கோ கடுப்பு தாங்கமுடியல.... இவ்ளோ பேர் இருக்கோம். அவன் கிட்டவா விழனும்.. ச்சே!!!

"மச்சி.... ஒரு வேளை அந்த லெட்டர் எனக்குதான்யா வந்திருக்கும்....`னு நண்பன் பொப் சொல்ல நம்மளையெல்லாம் ரொம்ப கேவலமா ஒரு லுக்கு விட்ட க்ரேஸி

"டேய்!!! நாம் தூரத்துல இருந்து வரும் போதே பாத்துடுதான்யா இருக்கேன்.. (இப்போதான்யா  புரியுது, இவன் ஏன் எல்லா பந்தையும் கோட்டை விட்டிருக்கான்`னு...?) நிச்சயமா இது எனக்கு வந்துதாண்டா.."னு சொல்ல..

"மச்சி ஒரு அந்த பொண்ணு "Bombay Looking Kolkata Going"ஆ இருக்குமோ..(மாறு கண் என்பதை நாம இப்படித்தான் சொல்லுவோம்..)`னு நாம கடுப்பேத்த, மறுபடியும் அதே கேவலமான லுக்`அ விட்டுடு, லெட்டரை திறக்க ஆரம்பித்தான்..

நம்மளுக்கெல்லாம் "Address இருக்குமோ Phone No. இருக்குமோ "ஒரே தவிப்போ தவிப்பு... போயும் போயும் இவன் கைல சிக்கிடுச்சே`னு கடுப்போ கடுப்பு...

லெட்டரை திறந்த க்ரேஸியின் முகமோ நாம் எதிர் பார்த்ததிற்கு மாற்றமாக "சோத்தாலையும் அடி வாங்கி சேத்தாலையும் அடி வாங்கி"ன மாதிரி ஆயிடுச்சு.

ஆமா.. அதுல அப்படி என்னதான் எழுதி இருந்துச்சு`னு பார்த்தா...

........................................................




........................................................




........................................................




........................................................




........................................................





"டேய்! தெருப்பொருக்கி நாயே!!!!
ரோட்டுல கிடக்குரதெல்லாம் பொருக்கி வாசிக்கிரியே!!!!
வெக்கமாயில்ல.......
வீட்டுல சோறா திண்ணுர இல்ல ****** திண்ணுர???
காவாலிப் பயலே "
( கடிதத்தை சிங்கள மொழியிலிருந்து இருந்து உங்களுக்காக தமிழில் மொழி பெயர்த்தவர் உங்கள் அபிமான "புன்னகையே வாழ்க்கை" ப்லாக் ஓனர் சாட்சாத் நானேதான்..)

முதல்ல தெருப்பொருக்கி நாய்`னு பின்னாடி காவாலி`னு திட்டியிருக்காங்களே!!! லாஜிக் இடிக்குதே`னு தோன்றினாலும், அதை கேட்டா, நம்மள இடிப்பானுங்களே`னு சைலண்ட் மொட்`லயே இருந்துட்டேன்